| | | | | | |
|
چون چنگ شدم جانا آن چنگ تو دروا کن |
|
صد جان به عوض بستان وان شیوه تو با ما کن |
|
|
عیسی چو تویی ما را همکاسه مریم کن |
|
طنبور دل ما را هم ناله سرنا کن |
|
|
دستی بنه ای چنگی بر نبض چنین پیری |
|
وان خون دل زر را در ساغر صهبا کن |
|
|
جمعیت رندان را بر شاهد نقدی زن |
|
ور زهد سخن گوید تو وعده به فردا کن |
|
|
دیوانه و مستی را خواهی که بشورانی |
|
زنجیر خودم بنما وز دور تماشا کن |
|
|
دیدم ز تو من نقشی بر کالبدی بسته |
|
جان گفت علی الله گو دل گفت علالا کن |
|
|
زان روز من مسکین بیعقل شدم بیدین |
|
زان زلف خوش مشکین ما را تو چلیپا کن |
|
|
زنار ببند ای دل در دیر بکن منزل |
|
زان راهب پرحاصل یک بوسه تقاضا کن |
|
|
در چهره مخدومی شمس الحق تبریزی |
|
گر رغبت ما بینی این قصه غرا کن |
|