دیوان شمس/چو او باشد دل دلسوز ما را
چو او باشد دل دلسوز ما را | چه باشد شب چه باشد روز ما را | |||||
که خورشید ار فروشد ار برآمد | بس است این جان جان افروز ما را | |||||
تو مادرمرده را شیون میاموز | که استادست عشق آموز ما را | |||||
مدوزان خرقه ما را مدران | نشاید شیخ خرقه دوز ما را | |||||
همه کس بر عدو پیروز خواهد | جمال آن عدو پیروز ما را | |||||
همه کس بخت گنج اندوز جوید | ولیکن عشق رنج اندوز ما را |