دیوان شمس/کافرم ار در دو جهان عشق بود خوشتر از این
| کافرم ار در دو جهان عشق بود خوشتر از این | دیده ایمان شود ار نوش کند کافر از این | |||||
| عشق بود کان هنر عشق بود معدن زر | دوست شود جلوه از آن پوست شود پرزر از این | |||||
| عشق چو بگشاید لب بوی دهد بوی عجب | مشک شده مست از او گشته خجل عنبر از این | |||||
| عشق بود خوب جهان مادر خوبان شهان | خاک شود گوهر از آن فخر کند مادر از این | |||||