| | | | | | |
|
کالی تیشبی آپانسو، ای افندی چلبی |
|
نیمشب بر بام مایی، تا کرمی طلبی |
|
|
گه سیهپوش و عصا، که منم کالویروس |
|
گه عمامه و نیزهی که غریبم عربی |
|
|
هرچه هستی ای امیر، سخت مستی شیرگیر |
|
هر زبان خواهی بگو، خسروا شیرین لبی |
|
|
ارتمی آغاپسو، کایکاپر ترا |
|
نور حقی یا حقی، یا فرشته یا نبی |
|
|
چون غم دل میخورم، رحم بر دل میبرم |
|
کای دل مسکین چرا در چنین تاب و تبی |
|
|
دل همیگوید که:« تو از کجا من از کجا |
|
من دلم تو قالبی، رو همیکن قالبی |
|
|
پوستها را رنگها، مغزها را ذوقها |
|
پوستها با مغزها کی کند هم مذهبی؟» |
|
|
کالی میرا لییری، پوستن کالاستن |
|
شب شما را روز شد، نیست شبها را شبی |
|
|
اشکلفیس چلپی، انپا پیسوایلادو |
|
سردهی کن لحظهی، زانک شیرین مشربی |
|
|
من خمش کردم، مرا بیزبان تعلیم ده |
|
آنچ ازو لرزد دل مشرقی و مغربی |
|