| | | | | | |
|
کجا شد عهد و پیمانی که میکردی نمیگویی |
|
کسی را کو به جان و دل تو را جوید نمیجویی |
|
|
دل افکاری که روی خود به خون دیده میشوید |
|
چرا از وی نمیداری دو دست خود نمیشویی |
|
|
مثال تیر مژگانت شدم من راست یک سانت |
|
چرا ای چشم بخت من تو با من کژ چو ابرویی |
|
|
چه با لذت جفاکاری که میبکشی بدین زاری |
|
پس آنگه عاشق کشته تو را گوید چو خوش خویی |
|
|
ز شیران جمله آهویان گریزان دیدم و پویان |
|
دلا جویای آن شیری خدا داند چه آهویی |
|
|
دلا گر چه نزاری تو مقیم کوی یاری تو |
|
مرا بس شد ز جان و تن تو را مژده کز آن کویی |
|
|
به پیش شاه خوش میدو گهی بالا و گه در گو |
|
از او ضربت ز تو خدمت که او چوگان و تو گویی |
|
|
دلا جستیم سرتاسر ندیدم در تو جز دلبر |
|
مخوان ای دل مرا کافر اگر گویم که تو اویی |
|
|
غلام بیخودی ز آنم که اندر بیخودی آنم |
|
چو بازآیم به سوی خود من این سویم تو آن سویی |
|
|
خمش کن کز ملامت او بدان ماند که میگوید |
|
زبان تو نمیدانم که من ترکم تو هندویی |
|