دیوان شمس/گران جانی مکن ای یار برگو
| گران جانی مکن ای یار برگو | از آن زلف و از آن رخسار برگو | |||||
| ز باغ جان دو سه گلدسته بربند | حکایت‌های آن گلزار برگو | |||||
| ز حسنش گفتنی بسیار داری | ملولی گوشه نه بسیار برگو | |||||
| ز یاد دوست شیرینتر چه کار است | هلا منشین چنین بی‌کار برگو | |||||
| چه گفتی دی که جوشیده‌ست خونم | بیا امروز دیگربار برگو | |||||
| ز یاد عالم غدار بگذر | ز لطف عالم الاسرار برگو | |||||
| ز لاف فتنه تاتار کم کن | ز ناف آهوی تاتار برگو | |||||
| ز عشق حسن شمس الدین تبریز | میان عاشقان آثار برگو | |||||