دیوان شمس/یا رشا فدیته من زمن رایته
یا رشا فدیته من زمن رایته | لست تقول اننی ارحم من سبیته | |||||
محرقنی برده کفی اذا دعوته | محتجب بصده عنی اذا اتیته | |||||
آه الیس ناظری مختلف لطیفه | آه الیس مهجتی مسکنه و بیته | |||||
قد زرع الفراق فی خدی بذر زعفر | وشت علی العیون من کثره ما سقیته | |||||
قوسک حیث ما رمی السهم اصاب مقلتی | سهمک ظل من دمی یکتب قد کفیته |