| | | | | | |
| |
یا شبه الطیف لی انت قریب بعید |
|
جمله ارواحنا تغمس فیما ترید |
|
| |
نوبت آدم گذشت نوبت مرغان رسید |
|
طبل قیامت زدند خیز که فرمان رسید |
|
| |
انت لطیف الفعال انت لذیذ المقال |
|
انت جمال الکمال زدت فهل من مزید |
|
| |
از پس دور قمر دولت بگشاد در |
|
دلق برون کن ز سر خلعت سلطان رسید |
|
| |
جاء اوان السرور زال زمان الفتور |
|
لیس لدنیا غرور یا سندی لا تحید |
|
| |
دیو و پری داشت تخت ظلم از آن بود سخت |
|
دیو رها کرد رخت چتر سلیمان رسید |
|
| |
هل طرب یا غلام فاملا کاس المدام |
|
انت بدار السلام ساکن قصر مشید |
|
| |
عشق چه خوش حاکمیست ظالم و بی‌قول نیست |
|
حاجت لاحول نیست دیو مسلمان رسید |
|
| |
یا لمع المشرق مثلک لم یخلق |
|
خذ بیدی ارتقی نحوک انت المجید |
|
| |
عاشق از دست شد نیست شد و هست شد |
|
بلبل جان مست شد سوی گلستان رسید |
|
| |
پرده برانداخت حور جمله جهان همچو طور |
|
زیر و زبر بست نور موسی عمران رسید |
|
| |
هر چه خیال نکوست عشق هیولای اوست |
|
صورت از رشک حق پرده گر جان رسید |
|
| |
هست تنت چون غبار بر سر بادی سوار |
|
چونک جدا گشت باد خاک به ماچان رسید |
|
| |
اعلم ان الغبار مرتفع بالریاح |
|
مثل هوی اختفی وسط صیاح شدید |
|
