| | | | | | |
| |
یا ویح نفسنا بفوات الفضائل |
|
یا ویل روحنا بفسادالوسائل |
|
| |
قد حن واشتکی فلذا الصخر بکیا |
|
علی علی هجران فخرالقبایل |
|
| |
لو ان فراقی حمل‌الطور والصفا |
|
زمانا یسیرا هدمت بالزلازل |
|
| |
لو ان شرارا من هوانا تبلجت |
|
علی ظاهری احرقت کل العواذل |
|
| |
لو ان قلیلا من جمالک اثرت |
|
علی‌البر لم توحش فلا بالقوافل |
|
| |
بحق وصال نورالقلب فضله |
|
بنور نای عن درکه کل فاضل |
|
| |
و حرمه‌ی اسرار جرت و لطایف |
|
کنیت بها سرا و لست بقایل |
|
| |
و جودک و النعماء ما لم تسمه |
|
لسانی و قلبی عنه لیس بزائل |
|
| |
تجود بوصل مشرق باهر نری |
|
به جملة حاجاتنا و المسائل |
|
| |
فانی لا اسطاع زورة زایر |
|
بجفنین مقروحین در الهوامل |
|
| |
ارید ترابا من تراب فنائه |
|
مدبر نورالعین منی و کاحل |
|
| |
اکل ثری تبریز مثل ترابه |
|
فلا کان جسم قال روحی ممائلی |
|
| |
فلا زال شمس الدین مولا و سیدا |
|
و ذو منة فی ذمتی و هو کافلی |
|
