دیوان کامل وحشی بافقی/نرخ بالا کن متاع غمزه غماز را
۹
| نرخ بالا کن متاع غمزهٔ غماز را | شیوه را بشناس قیمت، قدر مشکن ناز را | |||||
| پیش تو من کم ز اغیارم و گرنه فرق هست[۱] | مردم بی‌امتیاز و عاشق ممتاز را | |||||
| صید بندانت مبادا طعن نادانی زنند | بهر صید پشه‌بند از پای بگشا باز را | |||||
| انگبین دام مگس کردن ز شیرین پیشه‌ایست | برگذر نه دام مرغ آسمان پرواز را | |||||
| حیف از بازو نیاید دست بر سیمرغ بند | تیر بر گنجشگ مشکن چشم تیر انداز را | |||||
| بر ده ویران چه تازی کشوری تسخیر کن | شوکت شاهی مبر[۲] حسنی[۳] باین اعزاز را | |||||
| مهر بر لب باش وحشی این چه دل پردازی است | ||||||
| بیش از این رخصت مده طبع[۴] سخن پرداز را | ||||||
●