| | | | | | |
|
ایا خلاصهی خوبان کراست در همه دنیی |
|
چنین تنی همگی جان و صورتی همه معنی |
|
|
غم تو دنیی و دین است نزد عاشق صادق |
|
که دل فروز چو دینی و دلربای چو دنیی |
|
|
بر آستان تو بودن مراست مجلس عالی |
|
به زیر پای تو مردن مراست پایهی اعلی |
|
|
اگر چه نیست تویی و منی میان من و تو |
|
منم منم به تو لایق تویی تویی به من اولی |
|
|
تو در مشاهده با دیگران و من شده قانع |
|
ز روی تو به خیال و ز وصل تو به تمنی |
|
|
خراب گشتن ملک است دل شکستن عاشق |
|
حصار کردن قدس است بهر کشتن یحیی |
|
|
ز زنده دل برباید رخ تو چون زر رنگین |
|
به مرده روح ببخشد لب تو چون دم عیسی |
|
|
چراغ ماه نتابد به پیش شمع رخ تو |
|
شعاع مهر چه باشد به نزد نور تجلی |
|
|
به دست دل قدم صدق سیف بر سر کویت |
|
نهاده چون سر مجنون بر آستانهی لیلی |
|