سیف فرغانی (غزلها)/ای چو فرهاد دلم عاشق شیرین لبت
ای چو فرهاد دلم عاشق شیرین لبت | مستی امشبم از بادهی دوشین لبت | |||||
نیست شیرین که ز فرهاد برای بوسی | ملک خسرو طلبد شکر رنگین لبت | |||||
وه چه شیرین صنمی تو که دهان من هست | تا به امسال خوش از بوسهی پارین لبت | |||||
محتسب سال دگر بر سر کویت آرد | همچنین بی خودم از بادهی نوشین لبت | |||||
طبع شوریدهی من این همه شیرین کاری | می کند در سخن امروز به تلقین لبت | |||||
سیف فرغانی چون وصف تو میکرد گرفت | طبعم اندر شکر افشاندن آیین لبت |