| | | | | | |
|
جانم از عشقت پریشانی گرفت |
|
کارم از هجر تو ویرانی گرفت |
|
|
وصل تو دشوار یابد چون منی |
|
مملکت نتوان به آسانی گرفت |
|
|
گرسعادت یار باشد بنده را |
|
سهل باشد ملک و سلطانی گرفت |
|
|
دست در زلفت به نادانی زدم |
|
مار را کودک به نادانی گرفت |
|
|
دوست بیهمت نگردد ملک کس |
|
ملک بیشمشیر نتوانی گرفت |
|
|
حسن رویت ای صنم آفاق را |
|
راست چون دین مسلمانی گرفت |
|
|
بر سر بالین عشاقت به شب |
|
خواب چون بلبل سحر خوانی گرفت |
|
|
گفتمت کامم بده، گفتی به طنز |
|
من بدادم گر تو بتوانی گرفت |
|
|
در بهای وصل اگر جان میخوهی |
|
راضیم چون نرخش ارزانی گرفت |
|
|
اینچنین ملکی که سلطان را نبود |
|
چون تواند سیف فرغانی گرفت ؟ |
|