شرح حال رجال ایران/ابراهیمخان افشار ظهیرالدوله
ابراهیم ابراهیمخان افشار ظهیرالدوله برادر کهتر نادرشاه بوده و نادرشاه پس از اینکه در سال ۱۱۴۸ هجری قمری به سلطنت رسید، او را والی آذربایجان نمود (آذربایجان کنونی و تمام قفقاز). ابراهیمخان، در سال ۱۱۵۲ قمری، در جنگی که با لزگیهای داغستان نمود، کشته شد. نادرشاه، هنگام رفتن بهندوستان و فتح آن دیار، در پیشاور بود (۱۱۵۲ ق.) که خبر کشته شدن برادر خود را شنید و بهیچ وجه فسخ عزیمت ننمود و دنباله عملیات خود را ادامه داد. لکهارت[۱] در تاریخ نادرشاه، خبر کشته شدن او را در پیشاور و حزین در جلالآباد مینویسد، و در صفحه ۱۲۷، تاریخ خود، چنین گوید: «و از سوانح ایران که در جلالآباد مسموع نادرشاه شد، مقتول شدن برادرش، ابراهیمخان، بود که وی را امیرالامراء آذربایجان نموده و در دارالسلطنه تبریز اقامت داشت؛ چون سفر قندهار و کابل دراز کشید، جماعت لزگی، مستعد شده، به مملکت شیروان، که قریب بایشان است، لشکر کشیدند؛ ابراهیم خان مذکور، بآن مملکت در آمد، با آن قوم مصاف داد، و به قتل رسید. نادرشاه چنان التفاتی باین قضیه ننموده، فوجی از سپاه را رخصت نموده بحدود شیروان فرستاد، و بصوب پیشآور در حرکت آمد». و اینکه، نادرشاه، در سال ۱۱۵۴ هجری قمری، از مشهد به قصد سرکوبی لزگیها حرکت کرد، برای گرفتن انتقام خون برادر بود. نادر رفت، و برای سرکوبی آنان کوشش زیاد کرد، لکن در این جنگ موفقیت چندانی حاصل ننمود.
- ↑ L. Lockhart