شیخ بهائی (غزلیات)/عهد جوانی گذشت، در غم بود و نبود

by شیخ بهایی

	عهد جوانی گذشت، در غم بود و نبود			نوبت پیری رسید، صد غم دیگر فزود
	کارکنان سپهر، بر سر دعوی شدند			آنچه بدادند دیر، باز گرفتند زود
	حاصل ما از جهان نیست بجز درد و غم			هیچ ندانم چراست این همه رشک حسود
	نیست عجب گر شدیم شهره به زرق و ریا			پرده‌ی تزویر ما، سد سکندر نبود
	نام جنون را به خود داد بهایی قرار			نیست بجز راه عشق، زیر سپهر کبود