| | | | | | |
| |
می‌برد تا به خدمت ذوالمن |
|
کش کشانش، دوشاخه در گردن |
|
| |
دو نهال است رسته از یک بیخ |
|
میوه‌شان نفس و طبع را توبیخ |
|
| |
کرسی «لا» مثلثی است صغیر |
|
اندر او مضمحل، جهان کبیر |
|
| |
هرکه رو از وجود محدث تافت |
|
ره به کنجی از آن مثلث یافت |
|
| |
عقل داند، ز تنگی هر کنج |
|
که در او نیست ما و من را گنج |
|
| |
«بوحنیفه» چه در معنی سفت |
|
نوعی از باده را مثلث گفت |
|
| |
هست بر رای او به شرح هدی |
|
آن مثلث، مباح و پاک ولی |
|
| |
این مثلث، به کیش اهل فلاح |
|
واجب و مفترض بود نه مباح |
|
| |
زان مثلث، هر آنکه زد جامی |
|
شد ز مستی، زبون هر خامی |
|
| |
زین مثلث، هرآنکه یک جرعه |
|
خورد، بختش به نام زد قرعه |
|
| |
جرعه‌ی راحتش، به جام افتاد |
|
قرعه‌ی دولتش، به نام افتاد |
|
