صائب تبریزی (غزلیات)/عقل سالم ز می ناب نیاید بیرون
عقل سالم ز می ناب نیاید بیرون | کشتی کاغذی از آب نیاید بیرون | |||||
تا به روشنگر دریا نرساند خود را | تیرگی از دل سیلاب نیاید بیرون | |||||
یک جهت شو که ز صد زاهد شیاد، یکی | خالص از بوتهی محراب نیاید بیرون | |||||
رو نهان میکند از روشنی دل شیطان | دزد بیدل شب مهتاب نیاید بیرون | |||||
به صد امید، دل شبنم ما آب شده است | آه اگر مهر جهانتاب نیاید بیرون | |||||
نزند دست به دامان اجابت صائب | نالهای کز دل بیتاب نیاید بیرون |