عبید زاکانی (عشاقنامه)/خیالی بود و خوابی وصل یاران
| خیالی بود و خوابی وصل یاران | شب مهتاب و فصل نوبهاران | |||||
| میان باغ و یار سرو بالا | خرامان بر کنار جویباران | |||||
| چمن میشد ز عکس عارض او | منور چون دل پرهیزکاران | |||||
| سر زلفش زباد نوبهاری | چو احوال پریشان روزگاران | |||||
| برفت آن نوبهار حسن و بگذاشت | دل و چشمم میان برق و باران | |||||
| خداوندا هنوزم هست امید | بده کام دل امیدواران | |||||
| همام از نوبهار و سبزه و گل | نمی‌یابد صفا بی‌روی یاران | |||||
| وهاران ده جانان دیر خوش نی | اوی امان مه دل با مه و هاران | |||||