| | | | | | |
|
حاصل ز زندگانی ما جز وبال نیست |
|
وز روزگار بهره بجز از ملال نیست |
|
|
نقش سه شش طلب مکن از کعبتین دهر |
|
کین نقش پنج روزه برون از خیال نیست |
|
|
چون منصب بزرگی و چون جاه و ملک و مال |
|
بی وصمت تزلزل و عیب و زوال نیست |
|
|
خوش خاطری که منصب و جاه آرزو نکرد |
|
خرم دلی که در طلب ملک و مال نیست |
|
|
از خوان ممسکان مطلب توشهی حیات |
|
کان لقه پیش اهل طریقت حلال نیست |
|
|
در وضع روزگار نظر کن به چشم عقل |
|
احوال کس مپرس که جای سال نیست |
|
|
چون زلف تابدادهی خوبان در این دیار |
|
هرجا که سرکشی است بجز پایمال نیست |
|
|
در موج فتنهای که خلایق فتادهاند |
|
فریاد رس بجز کرم ذوالجلال نیست |
|
|
از غم چنان برست دل ما که بعد از این |
|
در وی به هیچ وجه طرب را مجال نیست |
|
|
جانم فدای خاطر صاحب دلی که گفت: |
|
«شیراز جای مردم صاحب کمال نیست» |
|
|
درویشی و غریبی و زحمت ز حد گذشت |
|
زین بیش ای عبید مرا احتمال نیست |
|