عبید زاکانی (غزلیات)/حال خود بس تباه میبینم
حال خود بس تباه میبینم | نامهی دل سیاه میبینم | |||||
یوسف روح را ز شومی نفس | مانده در قعر چاه میبینم | |||||
خط طومار عمر میخوانم | همه واحسرتاه میبینم | |||||
در دل بیقرار مینگرم | ناله و سوز و آه میبینم | |||||
ره دراز است و دور من خود را | همه بیزاد راه میبینم | |||||
پایمردی که دست او گیرد | محض لطف اله میبینم | |||||
عذر خواه عبید بیچاره | کرم پادشاه میبینم |