| | | | | | |
| |
لعل نوشینش چو خندان میشود |
|
در جهان شکر فراوان میشود |
|
| |
قد او هرگه که جولان میکند |
|
گوئیا سرو خرامان میشود |
|
| |
پرتو رویش چو می‌تابد ز دور |
|
آفتاب از شرم پنهان میشود |
|
| |
قصه‌ی زلفش نمیگویم به کس |
|
زانکه خاطرها پریشان میشود |
|
| |
من نه تنها میشوم حیران او |
|
هرکه او را دید حیران میشود |
|
| |
گرچه میگوید که بنوازم ترا |
|
تا نگه کردی پشیمان میشود |
|
| |
با عبید ار نرم میگردد دلت |
|
کارهای سختش آسان میشود |
|
| |
هرکه را شاهی عالم آرزوست |
|
بنده‌ی درگاه سلطان میشود |
|
| |
شاه اویس آن خسرو دریا دلی |
|
کافتابش بنده‌ی فرمان میشود (کذا) |
|
| |
خسروی کز کلک گوهربار او |
|
کار بی سامان به سامان میشود |
|
