عبید زاکانی (غزلیات)/کجا کسیکه مرا مژده‌ی چمانه دهد

by عبید زاکانی

	کجا کسیکه مرا مژده‌ی چمانه دهد			علی‌الصباح به من باده‌ی شبانه دهد
	ز دوستان و عزیزان که باشد آنکه مرا			نشان به کوی مغان و می مغانه دهد
	خوشا کسیکه چو رندان ز خانه وقت سحر			بدر گریزد و تن در شرابخانه دهد
	غلام دولت آنم که هرچه بستاند			به شمع و شاهد و چنگ و دف و چغانه دهد
	ز غم پناه به می بر که می به خاصیت			نتیجه عیش خوش و عمر جاودانه دهد
	مرو به عشوه‌ی زاهد ز ره که او دایم			فریب مردم نادان بدین فسانه دهد
	به اعتقاد شنو پند سودمند عبید			که او همیشه ترا پند عاقلانه دهد