عطار (غزلیات)/اکنون که نشانه‌ی ملامیم

عطار (غزلیات) از عطار
(اکنون که نشانه‌ی ملامیم)
  اکنون که نشانه‌ی ملامیم وانگشت نمای خاص و عامیم  
  تا کی سر نام و ننگ داریم زیرا که نه مرد ننگ و نامیم  
  در شهر ندا زنیم و گوییم معشوقه‌ی خویش را غلامیم  
  هم نام به باد داده هم ننگ واندر طلب نشان و نامیم  
  لیکن شب و روز در خرابات با رود وسرود و نقل و جامیم  
  واجب نبود نگار دیدن زیرا که به کار ناتمامیم  
  دیوانه نه‌ایم حاش‌لله با عقل و هدایت تمامیم  
  نیکوست وصال یار با فال زیرا که درین چنین مقامیم  
  عطار وجود خود برون نه چون دانستی که ناتمامیم