| | | | | | |
|
اینت گم گشته دهانی که توراست |
|
وینت نابوده میانی که توراست |
|
|
از دو چشم تو جهان پرشور است |
|
اینت شوریده جهانی که توراست |
|
|
جادوان را به سخن خشک کنی |
|
خه زهی چربزبانی که توراست |
|
|
آخر این ناز تو هم در گذرد |
|
چند مانده است زمانی که توراست |
|
|
گفتی از من شکری باید خواست |
|
اینت آشفته دهانی که توراست |
|
|
چون بهای شکرت صد جان است |
|
چه کنم نیمهی جانی که توراست |
|
|
مده ای ماه کسی را شکری |
|
که شکر هست زبانی که توراست |
|
|
خط معزولی حسن تو دمید |
|
سست ازآن گشت عنانی که توراست |
|
|
قیر شد گرد رخت غالیه گون |
|
خطت از غالیه دانی که توراست |
|
|
چون خط او بدمد ای عطار |
|
کم شود آه و فغانی که توراست |
|