عطار (غزلیات)/ای بوس تو اصل هر شماری
| ای بوس تو اصل هر شماری | چشم سیهت سفید کاری | |||||
| زلف تو ز حلقه درشکستی | ماه تو ز مشک در غباری | |||||
| از زلف تو مشک وام کرده | باد سحری به هر بهاری | |||||
| روی تو که شمع نه سپهر است | از هشت بهشت یادگاری | |||||
| هرگز نکشید هیچ نقاش | چون صورت روی تو نگاری | |||||
| سرسبزتر از خط تو ایام | گل را ننهاد هیچ خاری | |||||
| شد آب روان ز چشمه‌ی چشم | چون خط تو دید سبزه‌زاری | |||||
| می‌خواستم از لب تو بوسی | گفتی که همی دهم قراری | |||||
| گفتم که قرار چیست گفتی | هر بوسی را کنی نثاری | |||||
| جانی بستان بهای بوسی | یا دست ز جان بدار باری | |||||
| چون هست زکات بر تو واجب | یک بوسه ببخش از هزاری | |||||
| گر بوسه بسی نگاه داری | هرگز ناید به هیچ کاری | |||||
| گفتی به شمار بوسه بستان | کی کار مرا بود شماری | |||||
| چون خوزستان لب تو دارد | کی بوس تو را بود کناری | |||||
| خود بی جگری نیافت عطار | از لعل تو بوسه هیچ باری | |||||