| | | | | | |
|
ای جان و جهان رویت پیدا نکنی دانم |
|
تا جان و جهانی را شیدا نکنی دانم |
|
|
پشت من یکتا دل از زلف دوتا کردی |
|
و آن زلف دوتا هرگز یکتا نکنی دانم |
|
|
گر جور کنی ور نی تا کار تو میماند |
|
زین شیوه بسی افتد عمدا نکنی دانم |
|
|
در غارت جان و دل در زلف و لبت بازی |
|
زیرا که چنین کاری تنها نکنی دانم |
|
|
چون عاشق غمکش را در خاک کنی پنهان |
|
بر خویش نظر آری پیدا نکنی دانم |
|
|
گفتی کنم از بوسی روزی دهنت شیرین |
|
این خود به زبان گویی اما نکنی دانم |
|
|
اندر عوض بوسی گر جان و تنم بردی |
|
تا عاشق سودایی رسوا نکنی دانم |
|
|
گفتی که شبی با تو دستی کنم اندر کش |
|
یارب چه دروغ است این با ما نکنی دانم |
|
|
گفتی که جفا کردم در حق تو ای عطار |
|
آخر همه کس داند کانها نکنی دانم |
|