عطار (غزلیات)/ای غنچه غلام خنده‌ی تو
| ای غنچه غلام خنده‌ی تو | سرو آزاد بنده‌ی تو | |||||
| افتاد سر هزار سرکش | از طره‌ی سر فکنده‌ی تو | |||||
| گلهای بهار نیم مرده | از نرگس نیم زنده‌ی تو | |||||
| خورشید گرفته لوح از سر | بر سر چو قلم دونده‌ی تو | |||||
| من کشته و غم کشنده‌ی من | تو دلکش و دل کشنده تو | |||||
| زان است شفق که طوطی چرخ | در خون گردد ز خنده‌ی تو | |||||
| چون سایه در آفتاب نرسد | کی در تو رسد رونده‌ی تو | |||||
| عطار به هر پری که پرد | دانی که بود پرنده‌ی تو | |||||