عطار (غزلیات)/ای همه راحت روان، سرو روان کیستی
ای همه راحت روان، سرو روان کیستی | ملک تو شد جهان جان، جان و جهان کیستی | |||||
اینت جمال دلبری مثل تو کس ندیدهام | هیچ ندانم ای پسر تا تو از آن کیستی | |||||
از لب همچو شکرت پر گهر است عالمی | ای گهر شریف جان گوهر کان کیستی | |||||
بی تو چو جان و دل توی سیر شدم ز جان و دل | ای دل و جان من بگو تا دل وجان کیستی | |||||
ای زده راه بر دلم نرگس نیم مست تو | رهزن دل شدی مرا روح روان کیستی | |||||
عطار از هوای خود سود و زیان ز دست داد | از پی وصل و هجر خود سود و زیان کیستی |