| | | | | | |
|
برق عشق از آتش و از خون جهد |
|
چون به جان و دل رسد بیچون جهد |
|
|
دل کسی دارد که در جانش ز عشق |
|
هر زمانی برق دیگرگون جهد |
|
|
کشتیم بر آب دریا هست و من |
|
منتظر تا باد دریا چون جهد |
|
|
گر نباشد باد سخت از پیش و پس |
|
بو که این کشتیم با هامون جهد |
|
|
کشتیی هرگز ازین دریای ژرف |
|
هیچکس را جست تا اکنون جهد |
|
|
کی بود آخر که بادی در رسد |
|
در خم آن طرهی میگون جهد |
|
|
بوی زلف او به جان ما رسد |
|
دل ز دست صد بلا بیرون جهد |
|
|
خون عشقش هر شبی زان میخورم |
|
تا رگم در عشق روزافزون جهد |
|
|
چون رگ عشق تو دارم خون بیار |
|
تا درآشامم که از رگ خون جهد |
|
|
گر کند عطار از زلفش رسن |
|
از میان چنبر گردون جهد |
|