عطار (غزلیات)/به سر زلف دلربای منی
| به سر زلف دلربای منی | به لب لعل جان‌فزای منی | |||||
| گر ببندد فلک به صد گرهم | تو به مویی گره‌گشای منی | |||||
| به بلای جهانت دارم دوست | گرچه تو از جهان بلای منی | |||||
| هر کست از گزاف می گوید | که تویی کز جهان سزای منی | |||||
| این همه ترهات می‌دانم | من برای تو تو برای منی | |||||
| گر نمانم من ای صنم روزی | تو که جان منی بجای منی | |||||
| جاودان پادشا شود عطار | گر تو گویی که تو گدای منی | |||||