| | | | | | |
|
تاب روی تو آفتاب نداشت |
|
بوی زلف تو مشک ناب نداشت |
|
|
خازن خلد هشت خلد بگشت |
|
در خور جام تو شراب نداشت |
|
|
ذرهای پیش لعل سیرابت |
|
چشمهی آفتاب آب نداشت |
|
|
لعلت از آفتاب کرد سال |
|
کانچه او داشت آفتاب نداشت |
|
|
گفت تا سرگشاد چشمهی تو |
|
آب حیوان چون گلاب نداشت |
|
|
همچو من آب خضر و کوثر هم |
|
زیر سی لل خوشاب نداشت |
|
|
چشمه بیآب کی به کار آید |
|
زین سخن آفتاب تاب نداشت |
|
|
همه دعوی او زوال آمد |
|
زرد از آن شد که یک جواب نداشت |
|
|
دور از روی همچو خورشیدت |
|
چشم من نیم ذره خواب نداشت |
|
|
کیست کز چشم مست خونریزت |
|
باده ناخورده دل خراب نداشت |
|
|
کیست کز دست فرق مشکینت |
|
دست بر فرق چون رباب نداشت |
|
|
کیست کز عشق لالهی رخ تو |
|
رخ چو لاله به خون خضاب نداشت |
|
|
گرچه صیدم مرا مکش به عذاب |
|
کس چو من صید را عذاب نداشت |
|
|
من چنان لاغرم که پهلوی من |
|
جز دل از لاغری کباب نداشت |
|
|
کس به خونریزی چنان لاغر |
|
تا که فربه نشد شتاب نداشت |
|
|
تا که صید تو شد دل عطار |
|
سینه خالی ز اضطراب نداشت |
|