| | | | | | |
|
جهان جمله تویی تو در جهان نه |
|
همه عالم تویی تو در میان نه |
|
|
چه دریایی است این دریای پر موج |
|
همه در وی گم و از وی نشان نه |
|
|
چه راه است این نه سر پیدا و نه پای |
|
ولیکن راه محو و کاروان نه |
|
|
خیالی و سرابی مینماید |
|
چو بوقلمون هویدا و نهان نه |
|
|
همه تا بنگری ناچیز گردد |
|
همه چیزی چنین و آن چنان نه |
|
|
عجب کاری است کار سر معشوق |
|
جهان از وی پر و او در جهان نه |
|
|
همه دل پر ازو و دل درو محو |
|
نشسته در میان جان و جان نه |
|
|
اگر ظاهر شود مویی جز او نی |
|
وگر باطن بود مویی عیان نه |
|
|
عجب سری که یک یک ذره آن است |
|
چه میگویم همین است و همان نه |
|
|
دلی دارم درو صد عالم اسرار |
|
ولیکن شرح یک سر را زبان نه |
|
|
چنین جایی فرید آخر چه گوید |
|
زبان گنگ و سخن قطع و بیان نه |
|