| | | | | | |
|
در عشق قرار بیقراری است |
|
بدنامی عشق نامداری است |
|
|
چون نیست شمار عشق پیدا |
|
مشمر که شمار بیشماری است |
|
|
در عشق ز اختیار بگذار |
|
عاشق بودن نه اختیاری است |
|
|
گر دل داری تو را سزد عشق |
|
ورنه همه زهد و سوگواری است |
|
|
زاری میکن چو دل ندادی |
|
تا دل ندهند کارزاری است |
|
|
دل کیست شکار خاص شاه است |
|
شاه از پی او به دوستداری است |
|
|
شاهی که همه جهانش ملک است |
|
در دشت ز بهر یک شکاری است |
|
|
جانا بر تو قرار آن راست |
|
کز عشق تو عین بیقراری است |
|
|
آن را که گرفت عشق تو نیست |
|
در معرض صد گرفتکاری است |
|
|
وآن است عزیز در دو عالم |
|
کز عشق تو در هزار خواری است |
|
|
هر بیخبری که قدر عشقت |
|
مینشناسد ز خاکساری است |
|
|
وانکس که شناخت خردهی عشق |
|
هر خردهی او بزرگواری است |
|
|
پروانهی توست جان عطار |
|
زان است که غرق جان سپاری است |
|