| | | | | | |
|
دلم بی عشق تو یک دم نماند |
|
چه میگویم که جانم هم نماند |
|
|
چو با زلفت نهم صد کار برهم |
|
یکی چون زلف تو بر هم نماند |
|
|
واگر صد توبهی محکم بیارم |
|
ز شوق تو یکی محکم نماند |
|
|
جهان عشق تو نادر جهانی است |
|
که آنجا رسم مدح و ذم نماند |
|
|
دلی کز عشق عین درد گردد |
|
ز دردش در جهان مرهم نماند |
|
|
اگر یگ ذره از اندوه نایافت |
|
به عالم برنهی عالم نماند |
|
|
کسی کو در غم عشقت فرو شد |
|
ز دو کونش به یک جو غم نماند |
|
|
مزن دم پیش کس از سر این کار |
|
که یک همدم تو را همدم نماند |
|
|
اگرچه آینه نقش تو دارد |
|
چو با او دم زنی محرم نماند |
|
|
اگر عطار بی درد تو ماند |
|
به جان تازه به دل خرم نماند |
|