| | | | | | |
|
دلی کز عشق جانان جان ندارد |
|
توان گفتن که او ایمان ندارد |
|
|
درین میدان که یارد گشت یکدم |
|
که کس مردی یک جولان ندارد |
|
|
شگرفی باید از گنج دو عالم |
|
که جان یک لحظه بیجانان ندارد |
|
|
به آسانی منه در کوی او پای |
|
که رهرو راه را آسان ندارد |
|
|
چه عشق است این که خود نقصان نگیرد |
|
چه درد است این که خود درمان ندارد |
|
|
دلم در درد عشق او چنان است |
|
که دل بی درد عشقش جان ندارد |
|
|
مرو در راه او گر ناتوانی |
|
که دور است این ره و پایان ندارد |
|
|
اگر قوت نداری دور ازین راه |
|
که کوی عاشقان پیشان ندارد |
|
|
برو عطار دم درکش که جانان |
|
همه عمرت چنین حیران ندارد |
|