عطار (غزلیات)/دل و جانم ببرد جان و دلم

عطار (غزلیات) از عطار
(دل و جانم ببرد جان و دلم)
  دل و جانم ببرد جان و دلم بی دل و جان بماند آب و گلم  
  متحیر شدم نمی‌دانم کین چه درد است در نهاد دلم  
  این قدر آگهم کز آتش عشق آتشین شد مزاج معتدلم  
  چون بود کشته از کشنده خجل کو مرا کشت و من ازو خجلم  
  بحلی خواستم چو خونم ریخت و او ز غیرت نمی‌کند بحلم  
  سجلی ساختم به خونم لیک نیست یک تن گواه بر سجلم  
  جان عطار مرغ دنیا نیست گو برآی از نهاد محتملم