| | | | | | |
|
دی پیر من از کوی خرابات برآمد |
|
وز دلشدگان نعرهی هیهات برآمد |
|
|
شوریده به محراب فنا سر به برافکند |
|
سرمست به معراج مناجات برآمد |
|
|
چون دردی جانان به ره سینه فرو ریخت |
|
از مشرق جان صبح تحیات برآمد |
|
|
چون دوست نقاب از رخ پر نور برانداخت |
|
با دوست فرو شد به مقامات برآمد |
|
|
آن دیده کزان دیده توان دید جمالش |
|
آن دیده پدید آمد و حاجات برآمد |
|
|
مقصود به حاصل شد و مطلوب به تعین |
|
محبوب قرین گشت و مهمات برآمد |
|
|
بد باز جهان بود بدان کوی فروشد |
|
واقبال بدان بود که شهمات برآمد |
|
|
دین داشت و کرامات و به یک جرعه می عشق |
|
بیخود شد و از دین و کرامات برآمد |
|
|
عطار بدین کوی سراسیمه همی گشت |
|
تا نفی شد و از ره اثبات برآمد |
|