| | | | | | |
|
ساقیا خیز که تا رخت به خمار کشیم |
|
تائبان را به شرابی دو سه در کار کشیم |
|
|
زاهد خانهنشین را به یکی کوزه درد |
|
اوفتان خیزان از خانه به بازار کشیم |
|
|
هوست هست که صافی دل و صوفی گردی |
|
خیز تا پیش مغان دردی خمار کشیم |
|
|
هر که را در ره اسلام قدم ثابت نیست |
|
به یکی جرعه میش در صف کفار کشیم |
|
|
هر که دعوی اناالحق کند و حق گوید |
|
انا گویان خودی را به سر دار کشیم |
|
|
چند داریم نهان زیر مرقع زنار |
|
وقت نامد که خط اندر خط زنار کشیم |
|
|
هیچکس را ندهد دنیی و دین دست بهم |
|
هرکه گوید که دهد، خنجر انکار کشیم |
|
|
گر تو دین میطلبی از سر دنیی برخیز |
|
که ز دین بار نیابیم مگر بار کشیم |
|
|
گر ازین شاخ گل وصل طمع میداریم |
|
اندرین راه غم عشق چو عطار کشیم |
|