| | | | | | |
|
سخن عشق جز اشارت نیست |
|
عشق در بند استعارت نیست |
|
|
دل شناسد که چیست جوهر عشق |
|
عقل را ذرهای بصارت نیست |
|
|
در عبارت همی نگنجد عشق |
|
عشق از عالم عبارت نیست |
|
|
هر که را دل ز عشق گشت خراب |
|
بعد از آن هرگزش عمارت نیست |
|
|
عشق بستان و خویشتن بفروش |
|
که نکوتر ازین تجارت نیست |
|
|
گر شود فوت لحظهای بی عشق |
|
هرگز آن لحظه را کفارت نیست |
|
|
دل خود را ز گور نفس برآر |
|
که دلت را جز این زیارت نیست |
|
|
تن خود را به خون دیده بشوی |
|
که تنت را جز این طهارت نیست |
|
|
پر شد از دوست هر دو کون ولیک |
|
سوی او زهرهی اشارت نیست |
|
|
دل شوریدگان چو غارت کرد |
|
بانگ بر زد که جای غارت نیست |
|
|
تن در این کار در ده ای عطار |
|
زانکه این کار ما حقارت نیست |
|