| | | | | | |
| |
صد قلزم سیماب بین بر طارم زر ریخته |
|
صد صحن مروارید بین بر بحر اخضر ریخته |
|
| |
مه رخ نموده از سمک ماهی شده مه را شبک |
|
هر دم شترمرغ فلک از سینه اخگر ریخته |
|
| |
نقش از میان اختران بگریخته چون دلبران |
|
بگسسته عقد دختران وز عقد گوهر ریخته |
|
| |
صبح آمده با جام جم چون شیر با زرین علم |
|
در حلق صبح مشک دم صد بیضه عنبر ریخته |
|
| |
مطرب ز بانگ ارغنون کرده حریفان را زبون |
|
ساقی ز جام لاله‌گون خون معطر ریخته |
|
| |
چون گل بتان سیم‌بر بر کف نهاده جام زر |
|
هر دم ز لعل چون شکر صد نقل دیگر ریخته |
|
| |
سیمین‌بران بسته میان می کرده در جام کیان |
|
پسته گشاده ساقیان وز پسته شکر ریخته |
|
| |
هر سیم‌تن از تف می، رقاص گشته زیر خوی |
|
می مرغ جان را زیر پی، هم بال و هم پر ریخته |
|
| |
عطار با مستان خوش صافی دل است و دردکش |
|
وز خاطر خورشید وش آب زر تر ریخته |
|
