عطار (غزلیات)/عشق تو به جان دریغم آید
عشق تو به جان دریغم آید | نامت به زبان دریغم آید | |||||
وصف سر زلف پر طلسمت | از شرح و بیان دریغم آید | |||||
از زلف تو سرکشان ره را | یک موی نشان دریغم آید | |||||
من مویمیان نگویمت زانک | این وصف بدان دریغم آید | |||||
هر چند میان تو چو مویی است | مویی به میان دریغم آید | |||||
دل میخواهی و من نیم آنک | هرگز ز تو جان دریغم آید | |||||
یک ذره خیال چهرهی تو | از هر دو جهان دریغم آید | |||||
نی نی که ز رخ نقاب بردار | کان روی نهان دریغم آید | |||||
عطار چون از تو شد سبک دل | در بند گران دریغم آید |