| | | | | | |
| |
عمر رفت و تو منی داری هنوز |
|
راه بر ناایمنی داری هنوز |
|
| |
زخم کاید بر منی آید همه |
|
تا تو می‌رنجی منی داری هنوز |
|
| |
صد منی می‌زاید از تو هر نفس |
|
وی عجب آبستنی داری هنوز |
|
| |
پیر گشتی و بسی کردی سلوک |
|
طبع رند گلخنی داری هنوز |
|
| |
همرهان رفتند و یاران گم شدند |
|
همچنان تو ساکنی داری هنوز |
|
| |
روز و شب در پرده با چندین ملک |
|
عادت اهریمنی داری هنوز |
|
| |
روی گردانیده‌ای از تیرگی |
|
پشت سوی روشنی داری هنوز |
|
| |
دلبرت در دوستی کی ره دهد |
|
چون دلی پر دشمنی داری هنوز |
|
| |
می‌زنی دم از پی معنی ولیک |
|
تو کجا آن چاشنی داری هنوز |
|
| |
در گریبان کش سر و بنشین خموش |
|
چون بسی تر دامنی داری هنوز |
|
| |
خویشتن را می‌کش و می‌کش بلا |
|
زانکه نفس کشتنی داری هنوز |
|
| |
رهبری چون آید از تو ای فرید |
|
چون تو عزم رهزنی داری هنوز |
|
