| | | | | | |
|
قدم درنه اگر مردی درین کار |
|
حجاب تو تویی از پیش بردار |
|
|
اگر خواهی که مرد کار گردی |
|
مکن بی حکم مردی عزم این کار |
|
|
یقین دان کز دم این شیرمردان |
|
شود چون شیر بیشه شیر دیوار |
|
|
چو بازان جای خود کن ساعد شاه |
|
مشو خرسند چون کرکس به مردار |
|
|
دلیری شیرمردی باید این جا |
|
که صد دریا درآشامد به یکبار |
|
|
ز رعنایان نازکدل چه خیزد |
|
که این جا پردلی باید جگرخوار |
|
|
نه او را کفر دامنگیر و نه دین |
|
نه او را نور دامنسوز و نه نار |
|
|
دلا تا کی روی بر سر چو گردون |
|
قراری گیر و دم درکش زمینوار |
|
|
اگر خواهی که دریایی شوی تو |
|
چو کوهی خویش را برجای می دار |
|
|
کنون چون نقطه ساکن باش یکچند |
|
که سرگردان بسی گشتی چو پرگار |
|
|
اگر خواهی که در پیش افتی از خویش |
|
سه کارت میبباید کرد ناچار |
|
|
یکی آرام و دیگر صبر کردن |
|
سیم دایم زبان بستن ز گفتار |
|
|
اگر دستت دهد این هر سه حالت |
|
علم بر هر دو عالم زن چو عطار |
|