عطار (غزلیات)/ما می از کاس سعادت خورده‌ایم
| ما می از کاس سعادت خورده‌ایم | در ازل چندین صبوحی کرده‌ایم | |||||
| با غذای خاک نتوانیم زیست | ما که شرب روح قدسی خورده‌ایم | |||||
| عار از آن داریم ازین عالم که ما | در کنار قدسیان پرورده‌ایم | |||||
| تا که مهر مهر او بر جان زدیم | نقش غیر از لوح دل بسترده‌ایم | |||||
| هر که این باور نمی‌دارد ز ما | گو بیا اینک بیان آورده‌ایم | |||||
| از برون پرده ما را کس ندید | زانکه ما در اندرون پرده‌ایم | |||||
| گرچه عطاریم و بوی خوش دهیم | خویشتن را به ز کس نشمرده‌ایم | |||||