عطار (غزلیات)/منم و گوشه‌ای و سودایی

عطار (غزلیات) از عطار
(منم و گوشه‌ای و سودایی)
  منم و گوشه‌ای و سودایی تن من جایی و دلم جایی  
  هر زمانم به عالمی میلی هر دمم سوی شیوه‌ای رایی  
  مانده در انقلاب چون گردون گاه شیبی و گاه بالایی  
  ساکن گوشه‌ی جهان ز جهان همچو من نیست هیچ تنهایی  
  ای عجب گرچه مانده‌ام تنها مانده‌ام در میان غوغایی  
  رهزن من بسی شدند که من راه گم کرده‌ام به صحرایی  
  کارم اکنون ز دست من بگذشت که در افتاده‌ام به دریایی  
  نیست غرقه شدن درین دریا کار هر نازکی و رعنایی  
  من سرگشته عمر خام طمع می‌پزم بر کناره سودایی  
  مانده امروز با دلی پر خون منتظر بر امید فردایی  
  الغیاث الغیاث زانکه ندید کس چو عطار هیچ شیدایی