عطار (غزلیات)/من با تو هزار کار دارم
| من با تو هزار کار دارم | جانی ز تو بی قرار دارم | |||||
| شب‌های وصال می‌شمردم | تا حاصل روزگار دارم | |||||
| گفتی که فراق نیز بشمر | چون با گل تازه خار دارم | |||||
| گر در سر این شود مرا جان | هرگز به رخت چه کار دارم | |||||
| تا جان دارم من نکوکار | جز عشق رخت چه کار دارم | |||||
| گفتی مگریز از غم من | چون غمزه‌ی غمگسار دارم | |||||
| چون بگریزم ز یک غم تو | چون غم ز تو من هزار دارم | |||||
| گفتی که بیا و دل به من ده | تا دل ز تو یادگار دارم | |||||
| ای یار گزیده، دل که باشد | جان نیز برای یار دارم | |||||
| گفتی سر خویش گیر و رفتی | کز دوستی تو عار دارم | |||||
| سر بی تو مرا کجا به کاراست | سر بی تو برای دار دارم | |||||
| گفتی که کمند زلف من گیر | یعنی که سر شکار دارم | |||||
| چون رفت ز دست کار عطار | چون زلف تو استوار دارم | |||||