عطار (غزلیات)/می‌روم بر خاک دل پر خون ز تو

عطار (غزلیات) از عطار
(می‌روم بر خاک دل پر خون ز تو)
  می‌روم بر خاک دل پر خون ز تو زاد راهم درد روزافزون ز تو  
  در دو عالم نیست کاری با کسم کز همه کس فارغم بیرون ز تو  
  تا به کی بر در نهم درانتظار صد هزاران چشم چون گردون ز تو  
  چند ریزم از سر یک یک مژه همچو باران اشک بر هامون ز تو  
  تو بتاز از ناز شبرنگ جمال تا نتازد اشک من گلگون ز تو  
  تخت بنهادی میان خون دل تا بگردند اهل دل در خون ز تو  
  می‌فرود آید به جان غمکشم هر نفس صد درد دیگرگون ز تو  
  گر تو یک درد مرا معجون کنی کی کنم با خاک و خون معجون ز تو  
  رحم کن زین بیش زنجیرم مکش زانکه بس زار است این مجنون ز تو  
  وصل تو هرگز نیابد هیچکس من طمع چون دارم آن اکنون ز تو  
  لیک کی گردد امیدم منقطع هر دمم صد وعده‌ی موزون ز تو  
  یک رهم یکرنگ گردان در فنا چند گردم همچو بوقلمون ز تو  
  تا فرید از خویش بی اثبات گشت محو شد در عالم بیچون ز تو