عطار (غزلیات)/گاهیم به لطف می نوازی
گاهیم به لطف می نوازی | گاهیم به قهر میگدازی | |||||
در معرض قهر و لطف تو من | زان میسوزم که مینسازی | |||||
چون چنگ دو تا شدم به عشقت | بنواز مرا به دلنوازی | |||||
ای ساقی عشق جام در ده | کین توبهی ماست بس مجازی | |||||
این کار ازین بسی بهستی | گر توبهی ماستی نمازی | |||||
در ده می عشق تا زمانی | از سر بنهیم سرفرازی | |||||
زنار نهاد بر کشیدیم | در حلقه کنیم خرقه بازی | |||||
عطار خموش و غصه می خور | قصه چه کنی بدین درازی |