عطار (غزلیات)/گشت جهان همچو نگار ای غلام

عطار (غزلیات) از عطار
(گشت جهان همچو نگار ای غلام)
  گشت جهان همچو نگار ای غلام باده‌ی گلرنگ بیار ای غلام  
  با گل و با بلبل و با مل بهم وصل‌طلب فصل بهار ای غلام  
  بلبل عاشق به صبوحی درست می‌شنوی ناله‌ی زار ای غلام  
  نرگس سرمست نگر کاو فکند سر ز گرانی به کنار ای غلام  
  پیش نشین تازه بکن کار آب بیش مبر آب ز کار ای غلام  
  آب بده زانکه جهان هر نفس خاک کند چون تو هزار ای غلام  
  زخم خمارم چو به زاری بکشت نوش خمارم ز خم آر ای غلام  
  روز چو شد باز نیاید دگر چند کنی روز گذر ای غلام  
  چند شمار زر و زینت کنی فکر کن از روز شمار ای غلام  
  نیستی آگه که دم واپسین از تو برآرند دمار ای غلام  
  قصه‌ی مرگم جگر و دل بسوخت دست ازین قصه بدار ای غلام  
  واقعه‌ی مشکل دارالغرور برد ز عطار قرار ای غلام