عطار (غزلیات)/گه به کرشمه دلم ز بر بربایی

عطار (غزلیات) از عطار
(گه به کرشمه دلم ز بر بربایی)
  گه به کرشمه دلم ز بر بربایی گه ز تنم جان به یک نظر بربایی  
  ننگ نیاید تو را که هیچ کسی را گه دل و گه جان مختصر بربایی  
  چون تتق از آفتاب چهره کنی دور عقل براندازی و بصر بربایی  
  چون سر زلف تو سرکشی کند آغاز از سر مویی هزار سر بربایی  
  از سر کین زان سنان غمزه کنی تیز تا به سنانی ز مه قمر بربایی  
  قصد کنی چون در آینه نگری تو کز لب خود زاینه شکر بربایی  
  بر طرفی می‌روی ز من که من مست طرف ندارم که از کمر بربایی  
  در رخ من ننگری به دیده‌ی رحمت بلکه بدان بنگری که زر بربایی  
  گر بربایی هزار دل تو به روزی سیر نگردی تو و دگر بربایی  
  چون نشکیبی ز دلربایی عشاق جهد بر آن کن که بیشتر بربایی  
  تا به ابد ای فرید تو بنمیری از لب او یک شکر اگر بربایی